عفونت بعد از عمل تعویض مفصل زانو شاید برای شما هم که این عمل را انجام داده‌اید، پیش آمده باشد. این عفونت حاصل فعالیت باکتری‌هایی است که به محل جراحی وارد شده‌اند. عفونت پس از عمل تعویض مفصل زانو می‌تواند پیامدهای جدی و خطرناکی به همراه داشته باشد. میکروب‌های عفونت‌زا قادرند به سرعت بافت‌های سالم را تخریب کنند و از طریق جریان خون به سایر نقاط بدن انتشار یابند. برای آشنایی بیشتر با عوامل وارد شدن باکتری به محل جراحی و درمان عفونت، تا پایان مقاله با ما همراه باشید.
عوامل وارد شدن باکتری به محل جراحی
بعضی از دلایل اصلی ورود باکتری‌ها به محل جراحی شامل موارد زیر می‌شود:
عدم ضدعفونی کامل پوست بیمار قبل از جراحی
هرچند که پوست بیمار قبل از عمل جراحی با دقت و به صورت چند مرحله‌ای ضد عفونی می‌شود، اما همچنان ممکن است تعدادی از میکروب‌ها و باکتری‌ها به محل زخم منتقل شوند و باعث ایجاد عفونت در مفصل گردند.
نفوذ باکتری‌های معلق موجود در اتاق عمل به محل جراحی
این باکتری‌ها عمدتا از سطح لباس‌های کارکنان و جراح به محل زخم منتقل می‌شوند. علی‌رغم اینکه پرسنل و جراح پیش از عمل دست‌های خود را به طور چند مرحله‌ای ضدعفونی کرده و از لباس‌های مخصوص اتاق عمل استفاده می‌کنند تا ورود باکتری‌ها به محل زخم را به حداقل برسانند، باز هم تعدادی از میکروب‌ها از همین طریق به بدن بیمار نفوذ می‌کنند.
عفونت مفصل پس از عمل به علت عدم مراقبت مناسب از زخم‌ها
همواره علت عفونت پس از جراحی تعویض مفصل زانو به ورود باکتری‌ها در حین عمل مربوط نمی‌شود. جراح ارتوپد برای بستن محل برش از بخیه استفاده می‌کند، اما در صورت عدم مراقبت مناسب از ناحیه جراحی، احتمال بروز عفونت در محل زخم پس از عمل وجود دارد.
انواع عفونت بعد از عمل تعویض مفصل زانو
انواع عفونت‌هایی که ممکن است بعد از جراحی تعویض مفصل زانو رخ دهند، شامل موارد زیر هستند:
البته! در ادامه، توضیحات بیشتری درباره انواع عفونت‌هایی که ممکن است پس از جراحی تعویض مفصل زانو رخ دهند، ارائه می‌شود:
عفونت زخم سطحی
این عفونت‌ها معمولا در لایه‌های بیرونی پوست و بافت‌های نزدیک به سطح زخم بروز می‌کنند. علائم آن شامل قرمزی، تورم، درد و ترشح از محل زخم است. این نوع عفونت‌ها معمولاً با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی و مراقبت صحیح از زخم قابل درمان هستند.
عفونت عمقی بافت‌های نرم
در این نوع عفونت‌ها، بافت‌های عمیق‌تر اطراف مفصل، مانند بافت‌های همبند و عضلات، تحت تاثیر قرار می‌گیرند. علائم ممکن است شامل درد شدید و مداوم، تورم گسترده و تب بالا باشد. درمان معمولاً نیاز به آنتی‌بیوتیک‌های قوی‌تر و ممکن است جراحی اضافی برای تمیز کردن محل عفونت نیاز باشد.
عفونت مفصلی
این عفونت‌ها به طور مستقیم مفصل را درگیر می‌کنند و می‌توانند موجب التهاب شدید، درد شدید و محدودیت حرکتی در مفصل شوند. در این حالت، عفونت می‌تواند به سرعت پیشرفت کند و منجر به آسیب دائمی مفصل شود. درمان این عفونت‌ها معمولاً شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های وریدی و ممکن است نیاز به جراحی برای تخلیه عفونت و تمیز کردن مفصل باشد.
عفونت‌های سیستمیک
این نوع عفونت‌ها می‌توانند به کل بدن گسترش یابند و به صورت علائم عمومی مانند تب بالا، لرز، ضعف و احساس عمومی بیماری خود را نشان دهند. این نوع عفونت‌ها نیاز به درمان فوری و جامع با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های قوی و سایر درمان‌های حمایتی دارند.
عفونت‌های عمیق استخوان (استئومیلیت)
این عفونت‌ها به استخوان‌های اطراف مفصل نفوذ می‌کنند و می‌توانند به ساختار استخوان آسیب بزنند. علائم شامل درد مداوم، تورم و تب بالا است. درمان این نوع عفونت‌ها معمولاً شامل آنتی‌بیوتیک‌های قوی و گاهی اوقات جراحی برای برداشت بافت‌های عفونی و بهبود وضعیت استخوان است.
هر یک از این عفونت‌ها نیاز به تشخیص دقیق و درمان مناسب دارد تا از بروز مشکلات جدی‌تر و آسیب‌های طولانی‌مدت جلوگیری شود.
علائم عفونت بعد از عمل تعویض مفصل زانو
اگرچه احتمال عفونت مفصل زانو پس از جراحی تعویض مفصل زانو بسیار کم است، در صورت بروز عفونت، علائم معمولا چندین روز پس از عمل ظاهر می‌شوند و به شرح زیر هستند:
- تب بالای 38 درجه سانتی‌گراد همراه با لرزش‌های شبانه
- التهاب و حساسیت در ناحیه برش جراحی
- گرما در ناحیه پوست زانو
- افزایش درد و تورم در محل زانو
- ترشح غلیظ و چرکی از محل زخم (ترشحی که بیش از پنج روز ادامه یابد)
- سفتی و خشکی مفصل زانو
- احساس خستگی و ضعف عمومی بیمار بعد از جراحی
با این حال، این علائم همیشه به معنای عفونت مفصل نیستند و ممکن است به دلایل دیگری نیز بروز کنند. برای تشخیص دقیق اینکه آیا مفصل به عفونت دچار شده است یا خیر، پزشک ممکن است از آزمایش‌های مختلف و روش‌های تصویربرداری استفاده کند. این تست‌ها شامل موارد زیر است:
- شمارش سلول‌های خونی
- آزمایش ESR و CRP
- بررسی‌های تصویربرداری از جمله رادیولوژی و سی‌تی‌اسکن
درمان عفونت تعویض مفصل زانو
برای درمان عفونت پس از جراحی تعویض مفصل، سه دسته اصلی روش‌ها وجود دارد: 1. درمان‌های غیرتهاجمی، 2. درمان‌های تهاجمی، و 3. دبریدمان. در ادامه، به طور خلاصه به توضیح این روش‌ها خواهیم پرداخت.
درمان غیر جراحی
در برخی مواقع عفونت تنها در بافت‌های نرم اطراف مفصل رخ می‌دهد که به آن عفونت سطحی گفته می‌شود. اگر این عفونت به موقع شناسایی شود، می‌توان با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های خاص که به صورت خوراکی یا تزریقی تجویز می‌شوند، آن را کنترل و درمان کرد.
درمان جراحی
عفونت‌های عمیق یا گسترش یافته که بر مفصل مصنوعی تأثیر می‌گذارند، با روش‌های غیرتهاجمی درمان نمی‌شوند. برای مقابله با این نوع عفونت‌ها، نیاز به جراحی مجدد و رفع عوارض عمل تعویض مفصل زانو موجود است.
دبریدمان
در این روش درمانی، که مخصوصاً زمانی که عفونت‌های عمیق در هفته‌های ابتدایی پس از جراحی رخ دهند، جراح ارتوپد بافت‌های نرم مبتلا به عفونت را جدا کرده و مفصل تعویض شده را به طور کامل پاک‌سازی می‌کند. پس از دبریدمان، ادامه مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها به مدت شش هفته ضروری است.
راه‌های پیشگیری از عفونت
برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت بعد از جراحی تعویض مفصل زانو، اقدامات اساسی قبل از عمل شامل موارد زیر است:
- درمان هرگونه عفونت موجود در بدن
- رسیدگی به مشکلات دهان و دندان
- ترک سیگار حداقل سه ماه پیش از جراحی
- نظارت بر میزان قند خون در بیماران مبتلا به دیابت
- قطع مصرف داروهای کورتیکواستروئید چند ماه قبل از جراحی
- مصرف آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده قبل از عمل جراحی تعویض مفصل زانو
سخن پایانی
اگر علائم عفونت در پروتز زانو مشاهده کردید، فورا به پزشک خود مراجعه کنید تا اقدامات پزشکی لازم به سرعت انجام شود. در غیر این صورت، عفونت‌های پیشرفته می‌توانند منجر به مشکلات و عوارض جدی شوند. با این حال، با وجود جراح متخصص و رعایت دقیق دستورات پزشک پس از عمل، احتمال بروز عفونت بعد از تعویض مفصل زانو بسیار کم است. به همین دلیل، توصیه می‌شود به بهترین متخصص ارتوپدی در تهران مراجعه کرده و مراقبت‌های پس از عمل را به طور جدی دنبال کنید.
